Lincolnshire

International rally 2017

Dit was mijn zevende bezoek aan de (Inter)nationale rally van de Austin A30 - A35 Owners Club. De rally werd gehouden in Hibaldstow, North Lincolnshire. Dat is een mooi klein dorpje in de buurt van Scunthorpe. Zoals we al vele malen hebben gedaan, namen we de veerboot van de Hoek van Holland naar Harwich. We waren samengekomen op de veerboot door een paar Nederlandse Classic Mini-bezitters met wie we een kort gesprek hadden.

In de ochtend kwamen we aan in Harwich. na de traditionele krentebol reden we naar de National rally. We hadden het plan om een kleine omweg maken naar de werkplaats van Paul Clayton. Hij had ingestemd met ons verzoek om de workshop te bekijken. Toen we aankwamen zagen we dat Paul al enkele voertuigen op het grasveld buiten zijn huis had geparkeerd. Dit maakte het gemakkelijk om zijn huis te vinden. We hebben alle projecten te zien gekregen waaraan hij werkt in zijn prachtige workshop. De pick-up die door de vader van Paul was gemaakt was ook naar het huis gebracht. Dit was een geweldige mooi gemaakt, bedoeld om eruit te zien als een pick-up. Er werd echter duidelijk gemaakt dat het geen exacte kopie was. Vanwege de stijgende interesse in Austin A35 zijn de prijzen van Pick-up tot grote hoogte gestegen. Ze waren niet bereid een dergelijk bedrag uit te geven, dus besloten ze om er zelf een te bouwen. We hebben ook een aantal reparatiepanelen afgegeven die hij via zijn website verkoopt. We waren blijkbaar de tijd vergeten omdat de vrouw van Paul ons eraan herinnerde dat het al lang tijd voor de thee was. Toen we onszelf konden losrukken van het bewonderen van de race Austin's werden we getrakteerd op een aantal heerlijke hapjes met thee (en sommigen van ons koffie). We zaten buiten in de tuin want het was een mooie en zeer warme dag. Na de thee kregen we te horen dat we ook de tractorcollectie van Paul's vader konden bekijken als we dat leuk vonden. Het was een korte rit dus we hebben afgesproken om Paul te volgen in zijn moderne auto. Het was inderdaad een mooie verzameling tractoren, inclusief Nuffield-tractoren. Paul's vader vertelde ons dat Nuffield deel uitmaakte van de BMC als resultaat van de fusie met Morris Motors. Er is dus zeker een link naar onze kleine Austin's. Na een paar extra foto's van de Pick-up te hebben gemaakt, bedankten we Paul en zijn familie en gingen we op pad om onze reis naar de internationale rally te hervatten.

De Britse club had ervoor gezorgd dat de Rally plaatsvond op een veld achter het dorpshuis van Hibaldstow. Dit veld wordt normaal gesproken gebruikt voor sport, deze sporten omvatten cricket, een spel dat ik niet zo goed ken. Blijkbaar wordt het gespeeld op een zorgvuldig verzorgd veld. Dit betekende dat dit als een kampeerveld absoluut perfect was! Net als elk jaar ontdekten we dat de organisatie markeringen en een informatiestand had opgezet. We vonden een geschikte plek naast de van Arums.

De eerste klus na aankomst was natuurlijk: de tent opzetten. Met de goed geoefend gezelschap gebeurde dit in slechts enkele minuten. Het enige was dat we een nieuw lid van onze groep hadden, Chis. Natuurlijk was hij niet zo snel als de anderen. Hij had het snel onder de knie. Alle gekheid op een stokje..., de tentjes zijn natuurlijk niet zo moeilijk op te zetten. En we hebben het allemaal in 20 minuten gedaan. Na wat verkenning rond het veld besloten we dat het tijd was voor het avondeten. We kozen voor pub-eten in The Wheatsheaf Hotel. De "bitters" smaakten goed na een lange dag en het eten was erg goed.

Na een nacht op onze opblaasbedjes te hebben geslapen, werden we wakker van het door de lucht van koffie (door Theo gezet). De planning was om eerst een lokale archeologische vondst te bezoeken. Dit was de locatie van een historisch dorp, het klonk interessant. Maar het bleek dat het een veld was met de contouren van de gebouwen zichtbaar in het terrein. het enige dat gezien moest worden was het teken dat wees op wat te zoeken. Na een paar minuten waren we op weg naar de volgende halte: "The Lincolnshire Museum of Transport. Dit bleek een leuk klein museum vol met auto's en nog heel veel meer bussen. Het was best gezellig en daarna liepen we naar een nabijgelegen restaurant voor de lunch. Het was zo'n warme dag dat we besloten om binnen te zitten (vanwege de brandende zon) en bij toeval bestelden we allemaal dezelfde: een boterham met appelsap. Koen leidde ons terug naar de camping met zijn navigatievaardigheden en hij stuurde ons langs een aantal mooie wegen, de rest van de dag werd doorgebracht met genieten van de zon en na wat boodschappen gedaan te hebben bij de plaatselijke supermarkt, hadden we het diner gekookt op het kleine 2-pits kooktoestel door Theo.

Op zaterdagochtend gingen we op pad om een tip te verkennen die Thea had gegeven. Ze hadden een tuin bezocht waar ze een boom hadden gezien die interessant zou kunnen zijn voor Nico. Het bleek 'Normanby Hall Country Park' te zijn. En ze hadden daar inderdaad een prachtige boom. Samen met een ommuurde tuin was het zeker een bezoek waard. Het volgende item op de lijst met dingen die we wilden bezoeken was het kanaalmuseum van Goole. Hier zagen we de geschiedenis van het gebied met een kolenlift. Het plan om van het Goole-gebied een haven te maken bleek te zijn opgesteld door een Nederlander. De kolenlift was best interessant, hij lift de drijvende bakken (die door de kanalen passen) uit het water en deponeert de inhoud in grotere schepen. We hebben hier ook een rondleiding door het havengebied gedaan met een oude reddingsboot. We zagen overblijfselen van zo'n lift. Helaas zijn ze niet in goede staat. Tegen het einde van de boottocht kwamen er donkere wolken aan en werden we bang dat we erg nat zouden worden. Gelukkig bleef de regen uit tot we in onze auto's zaten. Samenvattend: het was een interessant maar klein museum, en wat je ook doet, bestel geen tosti met worst.

We gingen terug naar de tenten om te ontdekken dat het stormweer de luifel had doen instorten. Dit werd snel opnieuw opgebouwd en het stormweer was al binnen het uur vergeten toen de hemel snel weer helder was. De namiddag gebeurde er verder niets en we maakte wandeling maken door het dorp met een paar van de mannen en eindigde de wandeling met een lokaal gebrouwen bier dat werd geserveerd in het dorpshuis .. we hadden echter niet gerekend op een lauwwarm biertje. We kunnen zeggen dat het bier niet tot ieders smaak was en de meesten van ons het opgedronken hebben.

De zondag is traditioneel de rallydag. De hele dag werd doorgebracht op het rallyveld, we parkeerden onze auto's in de rij. De dag werd besteed aan het kijken bij de verschillende kraampjes en het kopen van onderdelen. Een paar van ons hebben de veiling bijgewoond. Het was echter erg warm in de tent en de veiling zelf was erg lang. Er leek niet veel interesse in de onderdelen te zijn. Ondanks de goede selectie en hoge kwaliteit van artikelen. Het zag ernaar uit dat iedereen de onderdelen had dat ze nodig hadden. We sloten de dag af met een barbeque. We hadden de barbeque met tentharingen boven het gras opgehangen. Zodat het geen brandvlekken achterlaat. Ons plan werkte super en er was de volgende dag niets te zien.

Op maandag was het tijd om naar de veerboot te gaan. De boot ging pas om 22:00 uur weg, dus we hadden tijd over. We besloten om het stoomfestival in Carrington te bezoeken. We hadden dit festival twee jaar geleden bezocht en het was goed bevallen. Deze keer was het niet anders en iedereen genoot van de tentoongestelde voertuigen. Ze hebben klassieke auto's, tractoren, stoommachines en marktkramen. Theo was vooral gecharmeerd van de twee stoommachines die een ploeg over het veld sleepten met een gigantische trommel onder hun ketel. Rond deze ketel was een lange kabel gewonden. Chris verwonderde zich over alle tractoren en de rest van ons vond ook interessante dingen om te zien.

Rond 3 uur 's ochtends gingen we weer op weg naar de veerboot. Natuurlijk stopten we bij de Cross Inn, onze favoriete stop, het is alleen jammer dat dit het einde van onze reis naar Engeland aangeeft. Tot onze verrassing hadden ze een tafel voor ons gereserveerd, de eigenaar had zijn medewerkers geinstrueerd dat wij elk jaar op de zelfde dag kwamen eten! Volgend jaar zullen we stoppen bij de Cross inn. We zullen dan namelijk ook weer dezelfde veerboot Hoek van Holland Harwich nemen.

Back