De prachtige historische stad Bath was het decor voor de International Rally van dit jaar. De Austin A30-A35 Ownersclub had enkele originele programma-items en andere die zeer bekend zijn.
Net als vorig jaar waren we van plan om met negen vrienden in vier Austin's te gaan. Dit (zoals vorig jaar) betekende dat één auto één extra passagier zou hebben. De upgrades die ik vorig jaar gedaan had, waren zeer goed bevallen, dus dezelfde passagiersregeling zou worden toegepast. Danny, Koen en ik zouden in mijn auto rijden. Harry en mijn vader in de groen / beige bestel. Hans en Jan in de blauwe bestelwagen en tenslotte Nico en Theo in de witte A35-sedan.
We verzamelden ons bij mijn vader in Hoofddorp, iedereen kwam op tijd en we vertrokken naar Hoek van Holland. De nachtveerboot heeft de voorkeur omdat we dan niet door Belgie hoeven. Antwerpen en Gent zijn 's ochtends niet ideaal om doorheen te rijden.
Onze hut
Prachtig uitzicht vanaf de veerboot op de Noordzee
Het extra voordeel van de nachtboot is dat we de rest van de avond wat konden drinken en beginnen met de lange verhalen.
De volgende ochtend vroeg kwamen we aan in Harwich. We stopten om snel te ontbijten op de parkeerplaats van de veerboot. Na het ontbijt vertrekken we naar Bath. We waren het er allemaal over eens dat het het beste is om voor de eerste etappe van de reis de snelweg te volgen.
Na enige tijd stopten we om een kasteel te bekeken. Dit werd aangegeven langs de snelweg. het kasteel was niet zo interessant.
De uitzichten waren echter veel interessanter. De zon scheen, het was een welkome pauze. Toen we uitgekeken waren was het tijd om de reis naar Bath te hervatten .
We hebben dat hele eind niet zonder nog een pauze afgelegd. En de volgende pauze was echt interessant. We stopten bij een stoomgemaal. Hier stonden net een paar andere Klassiekers op het punt te vertrekken.
Het gemaal werd ooit gebruikt om de kanalen te voorzien van water. Dit stuk kanaal bracht de boten over een aantal heuvels en is duidelijk hoger dan de rest van de kanalen, dit betekende dat ze sluizen moesten gebruiken. En waarschijnlijk weet u het al, maar bij het gebruik van de sluizen wordt er steeds een beetje water weg-gesluist.
Dit is waarom het moet worden bijgevuld. We kregen de grote rondleiding van een van de vrijwilligers.
Het enige nadeel was dat de ketel tijdens het weekend onder stoom zou komen en we stopten daar op donderdag. Na de tour zijn we weer op weg gegaan en zijn we zonder incidenten aangekomen op het veld van de national.
Bij aankomst hebben we de tenten opgezet. Na een korte verkenning van de omgeving hebben we gegeten in het café, dat op korte loopafstand lag. Dit concludeerde de eerste dag.
Alle tenten opgezet
Je kunt zien dat we geen mooie nieuwe tent hebben. In plaats daarvan houden we vast aan bewezen technologie
De zithoek
Vrijdag arriveerden er meer mensen op het veld we keken we naar de verschillende auto's. Hans paste zijn 'rocker cover racer' aan. We merkten dat slechts 3 wielen contact maakten met het gladde oppervlak.
Rijdt ie wel recht?
's Avonds reden we naar Cheddar om de kloof te zien. Dit bleek een geweldige trip te zijn.
Ik merkte echter dat de auto een beetje worstelde. Ik heb er toen niets achter gezocht.
Terug op de camping maakten we ons klaar om de barbeque aan te steken toen het begon te gieten. Nou dat heeft ons natuurlijk niet tegengehouden, we hebben een zeildoek gepakt en hebben het vastgebonden tussen de tent en een van de bestelauto's.
Uiteindelijk hebben we een heerlijke avond gehad.
Op zaterdag verbleven we op de camping en hebben tussen de Austin-onderdelen gesnuffeld. Ik denk dat sommigen van ons een paar onderdelen hebben gekocht. Ik heb alleen een nieuwe radiatordop gekocht.
In de middag gingen we naar de bushalte. Het was aan de overkant van de rugby club gelegen en nam ons meteen naar Bath. Daar brachten we de rest van de middag door. Kijkend naar de prachtige gebouwen en we gingen in sommige winkels.
Het weer kon niet beter.
Een tuin die we tegenkwamen
kijk naar die bedrading ...
Rocker Cover races. Dit was HET spektakel van het weekend. Ik hoop dat ze het volgend jaar opnieuw organiseren!
Zondagmorgen bleven we op het veld waar ik alle Austins filmde.
De pick-up's
Het veld op zondag
's Middags gingen we naar een nabijgelegen stoomrally. Weer waren de weergoden ons goed gezind en moesten we zonnebrandcrème op doen.
Deze aardige meneer liet ons allemaal zijn voetpedaal-draaibank gebruiken.
Het was heel interessant om te zien dat het draaien zo goed werkte. Op de terugweg lukte het me niet om de auto de steile hellingen op te rijden die naar de camping leiden. Onze pogingen om de auto te duwen waren nutteloos en uiteindelijk zijn we erin geslaagd iemand te vinden met een Ford Transit die met tegenzin mijn Austin de heuvel op trok. Na een snelle blik werd de dader gevonden, de timing was niet goed. Nadat dit verholpen was merkte ik een wereld van verschil!
Maandag was de laatste dag van de reis en natuurlijk starte wij de terugreis. Het begon met het inpakken van de tenten. Gelukkig waren ze redelijk droog. Na iedereen gedag gezegd te hebben zijn we vertrokken en na een tijdje zijn we gestopt bij een automuseum. Dit was waar Hans naar zijn voorrem keek. Het lekte en deed het niet goed. Hij slaagde erin de cupjes en remschoenen op de parkeerplaats te vervangen.
Het museum bleek niet te groot maar wel vermakelijk te zijn.
De rest van de weg terug was weinig interessant op de traditionele stop bij de 'roze pub' na (The Cross Inn) we parkeerden onze kleine Austins op de veerboot en gingen slapen. Ik heb echt genoten en ik denk dat de andere mede-reisigers ook genoten hebben!