In 2010 reisden we af naar de Internationale rally in Frampton upon Severn, dit was mijn eerste grote reis met mijn net gerestaureerde Austin A30. Dit jaar gingen we met acht personen, bestaande uit Erik, Hans, Harry, Fokke, Henk, Aad, Bas en ikzelf. Vanwege de lange reis hebben we besloten om te stoppen bij het Buckinghamshire Railway Centre. Dit museum heeft een grote collectie spoorweglocomotieven, rollend materieel en andere memorabilia. Dit omvatte ook het prachtig gerestaureerde voormalige Oxford Rewley Road Station. We hebben echt genoten van ons bezoek aan het museum. Bij de Rally zelf hebben we genoten van een mooie zonnige dag en een regenachtige dag met een goede opkomst van onderdelenverkopers. Zondag pakten we in en reisden we naar Enfield-paegant waar we een groot aantal onderdelen voor de Austin's kochten. Ondanks het weer was er een goede opkomst.
De Austin's op de parkeerplaats, we stopten we voor een klein ontbijt. Voordat we weer vertrokken.
Henk en mijn vader voorop, het was een mooie rit door de glooiende heuvels. Bas genoot enorm van het uitzicht door de ramen van de kleine Austin.
Nadat we een behoorlijk aantal kilometers hadden afgelegd, stopten we bij het Buckinghamshire Railway Centre om te stoppen en onze benen te strekken. We hebben echt genoten van de mooi gerestaureerde spoorwegvoorraad en memorabilia.
We weden ook uitgenodigd om te kijken bij de vrijwilligers ze waren hard aan het werk aan een van de treinwagons. Dit gebeurde in een van de vele schuren rond het museum.
Kan je raden hoe welke kant we op gingen?
Een van de locomotieven binnen. Er stond een heel mooi rijtuig achter.
De Nederlandse tent is op de International Rally. Henk's pick-up op de voorgrond, de Van van mijn vader en mijn saloon erachter.
Het Frampton Court, het terrein dat deel uitmaakt van dit huis, was het toneel van de
Internationale Rally.
De plaatwerkpanelen die Hans maakt, worden verkocht.
Op een van de ritten rond de Severn-vallei kwamen we die mensen tegen die aan het deltavliegen waren. Ze vertelde ons dat het een populaire plek was om vanaf te beginnen en grote hoogte te bereiken. Er werden wel afstanden tot 150 mijl afgelegd. Door het gebruik van thermische stromen.
Mijn auto aan de oever van de Severn.
Mooie motorruimte. Deze babyblauwe Austin is sterk aangepast.
Dit is echt heel gaaf een open dak gebouwd in een blauwe en zilveren A30. Andere modificaties waren een elektrisch aangedreven kofferdeksel en stoelen met hoofdsteunen. 
Er zat ook een remlicht onder het achterraam. Heel gaaf.
Op Enfield konden we een aantal geweldige shows bekijken. Zoals deze jet-aangedreven trike.
Ik vond deze auto erg appart. Er stonden een aantal heel mooie auto's op Enfield. Ook stonden er een groot aantal onderdeel verkopers. We hebben verschillende onderdelen voor de Austin's gekocht. 
Stoommachines onder stoom op Enfield.
En tenslotte zijn we gestopt bij de Cross Inn. Deze pub is in de buurt van de veerboot in Harwich. Dit was mijn eerste keer hier, maar het eten is geweldig en mijn vader en Hans komen hier bijna elk jaar. (soms zelfs twee keer)
